سی نکته در تغذیه ورزشی

1- غذاهای روزانه را حداقل در پنج وعده میل نمائید.
2- غذا را خیلی داغ و یا خیلی سرد میل نکنید.
3- غذا را خوب بجوید تا هضم آن را در معده تسهیل نمائید.
4- از خوردن قسمتهای سوخته غذا پرهیز نمائید.
5- از خوردن چربی ، غذاهای خیلی چرب ، پر روغن و همچنین از خوردن کره زیاد اجتناب نمائید.
6- از غذاهای سرخ شده و کلا" سرخ کردنی پرهیز نمائید.
7- در خوردن شیرینی جات و مواد قندی افراط ننمائید
8- حداقل در سه وعده از وعده های روزانه شما می باید از مواد پروتئینی استفاده شود.
9- از مواد هیدرات کربن دار به میزان کافی می باید در رژیم غذایی گنجانده شود.
10- حجم موادغذایی هر وعده را کنترل نمائید .
11- بدن بطور روزانه نیاز به انواع ویتامین ها دارد و لذا میباید از مواد حاوی ویتامین به میزان کافی استفاده نمود.
12- در طول روز ، هفته و ماه می باید از رژیمهای متنوع و کامل ، همچنین باب میل در صورت هماهنگی با جدول غذایی استفاده شود.
13- مواد غذایی را برای وعده های روزانه در محیط مناسب نگهداری نمائید.
14- هر روز حداقل 10 لیوان آب بنوشید .
15- قبل یا بعد از تمرین و بلافاصله چیزی نخورید (منظور وعده غذایی است)
16- با پرخوری و افراط در استفاده از مواد مختلف خود را دچار سوء تغذیه ننمائید.
17- از مواد غذایی ومکملهای با کیفیت استفاده نمائید.
18- انجام آزمایش ،تست بدنی و همچنین چکاب کلی میتواند کمک خوبی جهت تنظیم رژیم غذایی باشد.
19- مشخص نمودن وضعیت بدن و اندازه گیری مستمر چربی شما را در برنامه ریزی غذایی کمک می کند .
20- هیچگاه برنامه غذایی مطلق و ثابتی را دنبال ننمائید ، سعی کنید رژیم غذایی را متناسب با فعالیت روزانه تنظیم کنید.
21- نوشیدن آب در طول روز به میزان کافی از نکات مهم تغذیه است .
22- رعایت فاصله زمانی قبل و بعد از تمرین ، مهمترین نکته در تغذیه است.
23- فاصله زمانی هر وعده غذا با وعده بعدی متناسب با نوع غذا تعیین می شود و بطور متوسط هر 5/2 الیی ساعت می باشد.
24- در رژیم غذایی بهتر است قبل از تمرین ، بیشتر از مواد کربوهیدرات استفاده نمائید.
25- غذا را با لذت وآرامش میل نمائید تا هضم آن راحت باشد.
26- با میل با پرخوری سر میز غذا مقابله نمائید.
27- تقریبا 2 هفته پس از شروع رژیم غذایی بدن شروع به سوزاندن چربی های اضافی خواهد نمود.
28- رژیم غذایی خود را با دقت ، صبر و استقامت دنبال نمائید.
29- رعایت نکردن حتی یک وعده میتواند بسیاری از زحمات شما را تلف نمائید.
30- چنانچه میتوانید روزانه کمی گریپ فروت و گوجه فرنگی بصورت جدا استفاده نمائید

۱-كاتا ايجاد قدرت نموده و سلامت جسم را بالا ميبرد.

 

۲-حركات كاتا به گونه ايي است كه عضلات بدن را هماهنگ كرده و يك توازن

و تعادل خاص بين عضلات دستها و پاها ايجاد ميكند.

 

۳-موجب تقويت عضلات و مفاصل شده به جهت فشار به استخوان هاي پا

به خصوص در داچي ها موجب جلوگيري از پوكي استخوان در سنين كهولت ميشود.

 

۴-به جهت اجراي ضربات در جهات مختلف ، ديد و دقت انسان را تقويت ميكند.

 

۵-اجراي ضربات در كاتا اغلب همراه با تخليه ي هوا و بازدم كامل صورت ميگيرد،

كه اين مسئله موجب كاهش فشار به دريچه هاي قلب شده و در نتيجه موجب

 تقويت و طول عمر ميگردد.

 

۶-ضربات سريع و انفجاري در كاتا موجب ميگردد تا بر سرعت،قدرت و

توان عضلات افزوده شده و استقامت كلي عضلات را افزايش دهد.

من یک کیوکوشین کارم کسی که هر روز بعد از تمرین سخت, بعد از خستگی بسیار, احساس شادابی دارم
من یک کیوکوشین کارم کسی که از زخمهای مبارزه لذت می برم...
من یک کیوکوشین کارم کسی که به زخمهای دستانم افتخار می کنم...
من یک کیوکوشین کارم زخم هایم را خودم می بندم, بارها با همین زخم ها به میدان نبرد رفته ام, انقدر با روح حقیقت یکی شده ام که هیچ دردی نمیکشم!
من یک کیوکوشین کارم کسی که اگر مبارزه نکنم دلم برای زخمهای مبارزه تنگ می شود...
من یک کیوکوشین کارم کسی که نه تنها با جسم بلکه با روح خود ورزش می کنم...
من یک کیوکوشین کارم کسی که در پشت این چهره عبوس قلبی مملو از آرامش را در حصار سینه محبوس کردم...
ضرباتم گر چه سنگین و با قدرت نواخته می شود ولی انرژی از خشم و غرور در آن نمی بینم من یاد گرفتم تحت هر شرایطی تا آخرین لحظه بهترین باشم من از شکستهایم راه پیروزی را یاد گرفتم افتخار من در اوج بودن نیست پیروزی من در بازگشت مجدد است کیوکوشین راه من است راه سربلندی و افتخار است...
از هر تیره و نژادی که باشی میشناسی ام, چرا که من یک کیوکوشین کارم...
.
.
به من اینگونه نگاه نکن
.
.
کیوکوشین تمام زندگی من است

تاندن به مرکز ثقل بدن اشاره می‌کند که در ناحیه تحتانی شکم (پایین ناف) قرار دارد. بر اساس باورهای قدیمی آسیایی، تاندن ناحیه‌ای است که از آنجا بدن گونه‌ای از انرژی را که در زبان ژاپنی کی نام دارد بازپخش (آزاد) می‌کند.همان انرژی که تمام اجسام در جهان را حرکت داده و تغییر می‌دهد. کی و تاندن عناصر اصلی تمامی اشکال طب سنتی آسیای شرقی هستند، از طب سوزنی و شیاتسو گرفته تا طب گیاهی.
تاندن به مرکز ثقل بدن اشاره می‌کند که در ناحیه تحتانی شکم (پایین ناف) قرار دارد. بر اساس باورهای قدیمی آسیایی، تاندن ناحیه‌ای است که از آنجا بدن گونه‌ای از انرژی را که در زبان ژاپنی کی نام دارد بازپخش (آزاد) می‌کند.همان انرژی که تمام اجسام در جهان را حرکت داده و تغییر می‌دهد. کی و تاندن عناصر اصلی تمامی اشکال طب سنتی آسیای شرقی هستند، از طب سوزنی و شیاتسو گرفته تا طب گیاهی.تان به ضرورت طب آسیایی اشاره دارد و دن به معنی شالیزار است. تاندن به تنهایی یک نقطه خاصی در بدن نیست، بلکه ناحیه‌ای است که در قسمت تحتانی شکم گسترده شده است که همانند شالیزار برنج می‌توان آن را به بخش‌های مختلفی تفکیک کرد. مردم بطور فعال در حال تقویت کی در بدن خود هستند (تمرینات و نرمشهای تای‌چی)، در حالیکه پزشکان طب آسیایی و یا اساتید هنرهای رزمی اغلب به نواحی دیگری از تاندن اشاره دارند.

تشریح جزئیات و نظریات اولیه طب سنتی آسیایی در حوزه این مقاله نمی‌باشد، ولی اگر شما از آن دسته اشخاصی هستید که به کی اعتقاد ندارید باید به این نکته توجه کنید که هر فعالیتی در کاراته، از تنفس گرفته تا لگدهای چرخشی از تاندن سرچشمه می‌گیرد.

بطور مثال یک ضربه مستقیم دست مؤثر نخواهد بود اگر فقط بازوها و شانه‌هایتان حرکت کند. زمانیکه شما تکنیک ضربه مستقیم دست (مخالف پای جلو) را اجرا می‌کنید وزن خود را به روی زانوی پای جلو منتقل و پای عقبتان را کاملاً کشیده نگه دارید تا بیشترین قدرت ایجاد شود. بعبارت دیگر باید مطمئن شوید تاندن با عوامل اجرای تکنیک؛ مشت، بازو و شانه هماهنگ و در حرکت ‌می‌باشد. اگر چه شما در حالت سکون ضربه را اجرا می‌کنید ولی باید همزمان با اجرای تکنیک کفل خود را بچرخانید تا بدنتان به دور تاندن بچرخد، ضربه حاصل بمراتب نیرومندتر خواهد بود. همانند هر تکنیک دیگری در کاراته که قدرت فوق‌العاده خود را (کی) از پایین‌ترین منطقه شکم یعنی تاندن می‌گیرد.

بطور ساده زمانیکه تنفس می‌کنید سعی کنید از قسمت تحتانی دیافراگم بجای سینه و شانه‌هایتان استفاده کنید. استفاده از قسمت فوقانی بدن برای تنفس، شانه‌ها را افتاده و بدن را خمیده کرده و مانع از حرکت درست می‌شود. با تمرکز کردن تنفس‌تان با تاندن خود، تنفس‌هایتان عمیق‌تر، نرم‌تر و بطور کل بدنتان آرام (ریلکس) خواهد شد.

سخن آخر اینکه، برای استفاده از تاندن نیازی نیست که به کی اعتقاد داشته باشید، در واقع وجود کی و تأثیرش در مبارزه موضوع بسیاری از مباحثه‌ها در سلسله مقالات رزمی است. برخی به آن معتقدند و برخی دیگر نه. اما بسیاری از اساتید هنرهای رزمی صرف نظر از اعتقادشان نسب به کی، به مرکز ثقل در بدن اعتقاد داشته و وجود تاندن را برای اجرای درست یک تکنیک ضروری می‌دانند

1: تمرین هوازی به تمرینی اطلاق می شود که ضربان قلب شما را به اندازه ای افزایش می دهد که شما می توانید صحبت کنید و در عین حال به تمرین خود نیز ادامه دهید. تمرین هوازی قلب شما را قوی می کند.

2: اگر قوزک پای شما آسیب دیده است، برای انجام تمرینات ورزشی یا هر فعالیت دیگری که در آن خطرِ جراحت مجدد وجود دارد، چوب/نوار شکسته بندی را به مدت حداقل 6 هفته بپوشید.

3: سوخت و ساز بدن خود را با مصرف غذا، بالا نگه دارید. برای در گردش نگه داشتن سوخت و ساز، باید غذا مصرف کنید. برای سوزاندن چربی اضافی نیز بهتر است هر روز یک عدد سیب بخورید.

4: رباط متقاطع جلویی یکی از رباط های مفصلِ زانو است که به حفظ تعادل کمک می کند. جراحتِ رباط متقاطع جلویی زمانی رخ می دهد که در زمانِ قفل شدنِ زانو، تغییر ناگهانی در مسیر یا چرخیدن روی پاشنه روی دهد.

5: حرکت اسکات از جلو به گسترش محدوده یِ حرکتی ستون فقرات کمک می کند و باعث افزایش قدرتِ میان تنه یِ شما می گردد. این حرکت از حرکت اسکات پشت ایمن تر است.

 6:قهوه منبعی سرشار از آنتی اکسیدان است. قهوه سرشار از ویتامین ب1، ب2، ب6 و پتاسیم است. مقدار مصرف مناسبِ کافئین برابر با روزانه 300 میلی گرم (3 فنجان قهوه) است.

 7:پروتئین ها به شما کمک می کنند با کاهش وزن، توده ماهیچه ای را حفظ کنید. بدن برای شکستن غذاهای پروتئینی نسبت به دیگر غذاها، کالری بیشتری را مصرف می کند.

8:در حرکت شنا، باز کردن دستان بیش از اندازه عرض شانه ها موجب تقویت بهترِ عضلات سینه می شود. این حرکت تمامی عضلات میان تنه و ران را درگیر می کند.

9: انجام تمرینات ورزشی بسیار شدید در هوای بسیار گرم، به سرعت بدن شما را با کم آبی مواجه می کند. در صورت امکان، مایعات خنک بنوشید زیرا این نوع مایعات نسبت به مایعات گرم، زودتر جذب می شوند.

 10:انعطاف پذیری مناسبی که با ورزش کاراته به دست می آید، نه تنها به وضعیت اندامی مناسب و ظاهر فیزیکی منجر می شود بلکه با افزایش سن به بهبود حالت فیزیکی بدن تان نیز می انجامد.

دو روش رزمی معرف و مهم که در دنیا آموزش داده می شود عبارت است از کاراته و تکواندو .

بسیاری از مردم تفاوت این دو نوع ورزش رزمی را نمی دانند . شباهت بین این دو در پوشش کاراته کاران و تکواندو کاران است . که در هر دو از لباس هایی سفید با کمربندهایی رنگین استفاده می شود . کاراته سنتی در جزیره اوکیناوا واقع در ژاپن و با تأثیر فراوان از فنون رزمی چینی توسعه یافت . در واقع سبک های متفاوتی از کاراته وجود دارد اما امروزه تمامی آنها را با عنوان فنون رزمی ژاپنی می شناسند .

رنگ های متفاوت کمربندهای نیز نشان دهنده درجه رزمی کاران می باشد به این ترتیب که رنگ سفید برای مبتدیان و رنگ مشکی برای رزمی کاران در سطوح بالاتر می باشد . در بین دو رنگ ، رنگ های متنوع دیگری وجود دارد .

تکواندوی مدرن پس از تأثیرپذیری از کاراته ژاپنی ، در هنگام اشغال این کشور توسط ژاپن در کره توسعه یافت .در واقع تکواندو نوعی کاراته کره ای می باشد.آنها از لباس های سفید با کمربندهای رنگین . همانند کاراته ، در این ورزش استفاده کردند،امروزه دو سبک اصلی در تکواندووجود دارد که یکی از آنها تحت نظارت فدراسیون بین المللی تکواندو و دیگری تحت نظارت فدراسیون جهانی تکواندو قرار دارد .

بسیاری از آموزشگاه ها نیز نوارهای مشکی را به یونیفرم های سفیدشان افزوده اند که نشان دهنده همان کمربند مشکی می باشد .

در آموزشگاه های مرتبط با فدراسیون جهانی تکواندو از لباس هایی با یقه هفت استفاده می شود . سبک های کره ای دیگری وجود دارد که عبارتند از :

تانگ سودو(tang soodo) و موداک کوآن (moo duck kwan) برخی آموزشگاه های کاراته و تکواندوی آمریکایی علاوه بر رنگ سفید از لباس هایی با رنگ قرمز ، مشکی و آبی استفاده می کنند . می توان این اصل را در کاراته عمومیت داد که کاراته کار در حین تمرین یا مبارزه 60 درصد از بازوها و دست های خود برای ضربه زدن و یا بلوکه کردن ضربه حریف و 40 درصد از پاها ، برای ضربه زدن استفاده می کنند . این تفکیک در بسیاری از اشکال و کاتاهای کاراته دیده شده است .

کاتاهای که در آن اصولی گنجانده شده که شرایط مبارزه با دشمنان فرضی را با استفاده از تکنیک های فنون رزمی شبیه سازی می کند اما در تکواندو این درصدها درست برعکس کاراته است . یعنی 40 درصد استفاده از دست ها و 60 درصد استفاده از پاها برای ضربه زدن به سر حریف ، تأکید بیشتری شده است .

تکواندوکاران بیشتر از حرکات پرشی استفاده می کنند و در همان حال که بین زمین و هوا هستند تکنیک های ضربه زدن با پا را اجرا می کنند . فرم های تکواندو نسبت به کاراته از پیچیدگی کمتری برخوردار می باشد . برخی از آموزشگاه های تکواندو نیز به خاطر به کارگیری شکل متفاوتی از کاراته در برنامه آموزشی خود معروف می باشند

در اوج قدرت انسان باش ...سوساي اوياما

کیوکوشین با 1000 روز تمرین آغاز میشود و با 10000 روز تمرین به اوج خود میرسد

_کاراته اقیانوس بیکرانیست که ساحل آن کیوکوشین نام دارد.

_اگر کاراته را از من بگیرید دیگر چیزی برایم باقی نمی ماند،زیرا کاراته همه چیز و همه زندگی من است.

_کاراته راه زندگی است و هدف من تحقق و تفحص برای بهتر زیستن در این طریق بوده است و توصیه می کنم انرژی خود را صرف رسیدن به درجه استادی و تسلط کامل روی تکنیکهای کاراته کنید تا از نظر روحی و جسمی متعالی و قوی شوید.نبایستی وقت و انرژی خود را صرف پول،زن،شهرت یا هر نوع افکار دیگر کنید.

_نعره هیچ شیری خانه چوبی را خراب نمیکند،من از سکوت موریانه ها میترسم

كاراته با تواضع شروع مي شود وبا تواضع خاتمه مي يابد." سوساي ماس اوياما"

1-هنرجويان مي بايستي به محض ورود به كلاس" دوجو" احترام گذاشته ودو بار"اوس" بگويند. يك بار با ورود به سوي جلو كلاس" شين ذن" وبار دوم به سوي هنر جويان حاضر در كلاس.

2-هنر جويان مي بايستي به موقع وسر وقت در كلاس حضور داشته باشند. كساني كه با تأخير در كلاس حاضر مي شوند پس از اداي احترام ،به حالت رسمي" سي زا " سر پايين ،چشم ها بسته مي نشيند ومنتظر فرمان دعوت به كلاس ا ز سوي مربي مي شود. پس دريافت فرمان در حالي كه هنوز در حالت « سي زا » مي باشد احترام گذاشته و« اوس» مي گويد(به جاي كلمه اوس مي توان از جمله «شيتسوري شيما سو» يعني از اينكه نظم كلاس را به هم زدم پوزش مي طلبم ا ستفاده نمود) سپس به آخر كلاس ملحق مي شود. بايد دقت نمود كه هرگز از جلوي ديگرهنر جويان خصوصا ارشدهاي كلاس عبور ننمايد.

3-هنر جويان مي بايستي در حفظ ونگهداري دوگي ( لباس كاراته )، ساق بند ، دستكش و... كوشا بوده وبا تميز نگاه داشتن وخوشبوومعطرنمودن آنها سبب تشويق وتشجيع ديگران در انجام آن به بهترين وجه گردند،خصوصا « دوگي » بايد تميز باشد. آرم كيوكو شين بايستي بر روي قسمت چپ لباس نصب گردد. شكافتگي ها وپارگي هاي لباس بايد بي درنگ تعميرگردد.

همچنين بايد دقت نمود كه لوازم ولباس نا مناسب بيانگر بي توجهي هنر جو به ساير هنر جويان ودوجو تلقي ميشود.

4- در خلال تمرين سعي شود دوگي خود را حركت ندهيد وجا بجا نكنيد،در هر زماني از تمرين اگر تصميم به مرتب كردن ويا درست كردن لباستان گرفتيد اين امر با پشت نمودن به كلاس ، بسيار سريع و آرام انجام شود.

5- به درجات بالاتر واعضاي قديمي مي بايست احترامي شايسته گذاشته شود،هنگامي كه ارشد يا هر كمربند سياه وارد كلاس مي شود،همه هنر جويان بايد ايستاده و«اوس» نمايند.

6- قبل از مواجه شدن وسلام نمودن به ارشد يا استاد، هنر جويان مي بايست «اوس » نموده وبه همان ترتيب سابق عمل نمايند. اين قاعده وقانون مي بايست در خارج از «دوجو» نيز به همان كيفيت اجرا شود وبايستي هميشه ازاستاد خود قدرداني نماييم.

7- چناچه با شخصي كه درجه او نا مشخص است مواجه شديد مي بايست همانند يك ارشد بالاتر از خودتان بااو بر خورد نماييد.

8- هنگامي كه هنر جويان با يكديگر دست مي دهند مي بايست براي نشان دادن اعتماد و تواضع و فروتني از هر دو دست استفاده نمايند و« اوس » بگويند. اين قاعده حتي هنگامي كه خارج از « دوجو » مي باشيم ، لازم الاجرا بوده وبه همان كيفيت مي بايست عمل شود.خصوصا در برخورد با درجا ت بالاتر بايد اين امر را رعايت نمود.

9- هنر جويان مي بايستي در جواب استاد با صداي بلند "ا و س " نموده وعكس العمل هاي سريعي در پاسخ به فرمان او داشته باشند. پاسخ هاي كند ونه چندان خوب ، غير مؤدبانه تلقي مي شود.

10- هنر جويان مي بايست در خلال تمرين تمام توجه وتمركز حواس خود را بر روي تكنيك ها معطوف داشته وبه ذهن ويا چشم هاي خود اجازه سر گرداني را ندهند. مي بايست تقدير خالصانه با توجه بيشتر نسبت به استاد وساير هنر جويان داشته باشد. دقت نمايند كه هرگز بدون رعايت وقاروحرمتي كه سزاوارآن است آموزش را شروع ننماييد. در خلال تمرين ، فرمان راحت باش به هنر جويان داده خواهد شد.‌( منظور حالت رسمي " سي زا " به حالت راحت « آنزا» ( آ گورا ) مي باشد. در طول اين مدت مي بايست از نا آرام نمودن كلاس وصحبت با ديگران يا هر نوع عملي كه سبب بي نظمي در كلاس گردد، خوداري نمود.

11- هنر جويان نبايستي بدون كسب اجازه كلاس را ترك نمايند،در موارد ضروري كه شما مجبور به ترك سريع كلاس مي باشيد بايد مؤدبانه ودراسرع وقت موضوع خود را به استاد اطلاع داده وكسب اجازه نماييد.

12- براي جلوگيري از بروزخسارات وصدمات ،هنرجويان نبايستي از ساعت ،گردن بند و...ويا هر نوع لوازم تزئيني در خلال تمرين استفاده نماييد. صرفا استفاده از عينك در زماني كه " كوميته " ( مبارزه ) صورت نمي گيرد مجاز مي باشد. در خلا ل كوميته ( مبارزه ) چنان كه استفاده ازساق بند، كاپ و... سفارش شده است برداشتن عينك ويا استفاده ازلنزهاي درون چشمي قويا توصيه مي گردد.

13- مكان آموزش مكان مقدس ومحترمي است ، لذا هنر جويان نبايد از كلاه يا آفتاب گير در محل آموزش استفاده نماييد ويا با كلام زشت وقبيح در باشگاه تكلم ننمايند.همچنين صرف غذا وبه پا كردن كفش در" دوجو" مجاز نمي باشد. پس از تمرين روزانه در هر كلاس ، كليه هنر جويان مي بايست در تنظيف ومرتب نمودن كلاس مشاركت داشته وبايد توجه نمود كه حفاظتونگهداري از سالن تمرين به عنوان مكان ارزشمند، حايز اهميت مي باشد.

14-هنر جويان بايد به روح رفاقت ودوستي احترام گذاشته وراه حقيقت كيو كوشين را تحت تأ ثير رفتارهاي دلسرد كننده ويا كينه توزانه خود قرار ندهند، احساسات منفي در كوميته (مبارزه )، نبايد جايگاهي داشته باشد.

15- كليه هنر جويان مي بايستي از شايعات بي اساس واظهارات اهانت آميز در خصوص ساير هنر جويان كلاس ويا سبك پرهيز كنند.

16-هنر جويان مي بايستي مشتاق شركت در مسابقات كيو كوشين بوده واندوخته هايي را كه از استاد خود فرا گرفته اند، به كار گيرند.

17-هنر جويان بايد تلاش نما يند تا پس از كسب اجازه از استا د مر بوطه از ساير كلاس هاي كيو كوشين كاراته ديدار نمايند.

18-هنر جويان مي بايستي از قدم گذاشتن در راهي كه برداشت ضعيفي از سازمان جهاني كيو كوشين كاي كان كاراته ترسيم مي نمايد، كاملا خودداري نموده ومسلما نبايستي از تكنيك هاي فرا گرفته در آسيب رساني عمدي به ديگران استفاده نمايند، مگر در موارد اضطراري كه زندگي خود يا همسرش در خطر قرار گيرد.

19-هنر جويان بايد كوشش نمايند در زندگي روزمره ،آبرومند وبا شرا فت زندگي كنند وهرگز روح كيوكوشين را فراموش نكنند. سرت را پايين نگه دار ( فروتن ومتوا ضع باش)،چشم ها را باز نگه دار ( بلند همت باش )، كمتر سخن بگو ( فكر كردن مقدم بر سخن گفتن است ) ،خوش قلب باش ( با ديگران با احترام وفروتني رفتار كن ) ،نسبت به ديگران مهربان بوده ،فرزندي با تقوا وخدا ترس باش كه اين خود نقطه شروع است (در حفاظت واحترام به والدين كوشش كن ) .

وقتی پاهایت چنان خسته اند که بزور راه میروی

یک راند دیگر مبارزه کن

وقتی بازوهایت چنان خسته اند که قدرت گارد گرفتن نداری .

یک راند دیگر مبارزه کن

وقتی خون ازدماغت جاریست

وچشمانت سیاهی میرود

و چنان خسته ای که آرزو میکنی حریف مشتی به چانه ات بزند و کار را تمام کند .

یک راند دیگر مبارزه کن

و به یاد داشته باش مردی که همواره یک راند دیگر مبارزه میکند هرگز شکست نمیخورد

۱-ریلكس بدن:
«ریلكس» واژه ای است انگلیسی و بمعنای شُل كردن بدن. رزمی كاری كه بتواند به طرز صحیحی بدنش را ریلكس و شُل كند به راحتی قادر است پارازیت‌ها و افكار منفی ذهن خود را كنترل نماید و فكرش را آرام سازد. به عبارتی «وقتی كه بدن آرام شود، ذهن نیز آرام می شود».زمانی كه ذهن آرام شد، فرد می تواند از تمام تكنیكها و فنون رزمی خود، در مبارزه حداكثر استفاده را ببرد. بعلاوه وقتی كه بدن ریلكس و آرام باشد، انرژی جسمی و روحی اضافی به هدر نرفته و رزمی كار بنیه و قدرت بیشتری برای مبارزه و اجرای فنون خواهد داشت. یك رزمی كار می تواند تكنیك شل كردن بدن را به 2 طریق انجام دهد:

الف-ریلكس ثابت:این شیوه به صورت نشسته و یا اغلب، دراز كش انجام می شود و شخص بوسیله القاء حس سنگینی به خود، نقاط بدنش را شل كرده و به آرامش می رسد.

ب-ریلكس متحرك:پس از اینكه تكنیك ثابت آموخته شد، شخص می تواند ریلكس متحرك كه بسیار موثرتر است را تمرین كند. ریلكس متحرك شامل حركات نرم«تایچی»و «چی كونگ»است. این حركات بعلت آنكه نرم، آهسته، روان و با هماهنگی تنفس انجام می شوند، عضلات رزمی كار را در حركت، ریلكس كرده به وی آرامش روحی فوق العاده ای می بخشد. و بخاطر آنكه از طریق این حركات، كارآیی هنرجوی رزمی بسیار بالا می رود، امروزه اكثر رشته های رزمی در جهان حركات نرم «تایچی» و «چی كونگ» را بعنوان مكمل سبك رزمی خود تمرین می كنند.

۲-تقویت فنون دفاعی:
متاسفانه اكثر سبک های رزمی، بر روی تكنیكهای تهاجمی تاكید بسیار می ورزندو به تكنیكهای دفاعی، توجه لازم را ندارند. فنون دفاعی بعلت آنكه شما را در برابر ضربات حریف كه گاه ممكن است منجر به نقص عضو و حتی مرگ شود، محافظت می كند در مبارزه بسیار مهمتر هستند تا فنون تهاجمی. شما می توانید تحت نظر یك استاد در عرض حداقل 6 ماه مبارزی تهاجمی شوید، ولی اگر بخواهید بصورت مبارزی تدافعی كه بتواند ضربات سریع و غافلگیرانه حریف را مهار كند در آئید، احتیاج به سالها تمرین زیر نظر یك استاد با تجربه دارید. عدم دفاع سریع و اصولی ضربات، در مبارزات قهرمانان مشهور سبكهای كلاسیك نیز مشاهده می شود. سبک "وینگ چون" کونگ فو یكی از سبكهای دفاعی معروف در دنیاست كه تكنیكهای دفاعی موثری دارد. وقتی كه شما در اثر تمرین، مهارتهای دفاعی نان را افزایش دهید، فنون تهاجمی تان خود به خود پیشرفت می كند. ولی اگر بخواهید بیشتر بر روی تكنیكهای حمله ای تاكید ورزید، فنون دفاعی تان بطور اصولی تقویت نمی شود.

۳-محكم كردن بدن:
حساسیت زدایی جسمی نسبت به ضربه یكی از اصول بسیار مهم در هنرهای رزمی است. شما هر چقدر كه در فنون دفاعی، سریع و هوشیار باشید، باز هم امكان دارد در مبارزه یكی دو ضربه به شما اصابت كند كه البته امری است طبیعی. یا زمانی كه بخواهید تكنیك های حریف را دفاع نمایید باید از دستهای محكمی برخوردار باشید. از این رو، بدنسازی جسمی یك رزمی كار در مقابل ضربه به 3 بخش تقسیم می شود:

الف-حساسیت زدایی عضله ای: در این وضعیت، حساسیت عضله ها نسبت به ضربه به تدریج از بین می روند.

ب-محكم كردن استخوانهای دست و پا: طی تمرینات رزمی و مخصوصاً مبارزه، استخوانهای هنر جویان چه در دفاع و چه در حمله بدفعات به هم اصابت می كنند و اگر یك رزمی كار ماهر در فنون رزمی استخوانهای دست و پایش محكم نباشد، ممكن است در اثر درد شدیدی كه در استخوان ساعدش به علت دفاع ضربه حریف بوجود می آید، قادر به ادامه مبارزه نباشد. پس لازم است كه استخوانهای ضروری، مخصوصاً استخوان ساعد دست و ساق پا محكم شده و حساسیت آنها نسبت به ضربه بتدریج از بین بروند.

ج-حساسیت زدایی صورت:از بین بردن حساسیت صورت نسبت به ضربه، اهمیت زیادی دارد. چون ضربه به صورت باعث گیجی می شود و زمانی كه رزمی كاری گیج و مغشوش شود، بهترین موقع است كه وی را تحت حملات متوالی قرار داد. فردی كه در اثر اصابت ضربه به صورتش، گیج شود دیگر هیچ عكس العملی نمی تواند از خود بروز دهد. از اینرو، حساسیت بعضی از نقاط صورت را باید از بین برد. حساسیت زدایی صورت باید بسیار با احتیاط و بتدریج صورت گیرد و مواظب بود كه به نقاط حساس مثل: بینی یا چشمها آسیبی وارد نشود. هر 3 نوع بدن سازی كه در بالا تشریح شد، باید حتماً تحت نظر مربی مجرب و بتدریج انجام گیرند. البته نقاط حیاتی بدن نظیر: بیضه، چشم، حفره گردن و غیره را بهیچ وجه نمی توان در برابر ضربه مقاوم نمود و تنها راه محافظت از آنها، تقویت فنون دفاعی است.

۴-توانایی مبارزه در فاصله نزدیك:
مبارزه در اغلب رشته های رزمی در فاصله دور انجام می شود و بر این اساس، اكثر رزمی كاران تنها قادرند از فاصله دور مبارزه كنند و اگر فاصله بسته شود، در فاصله نزدیك نمی توانند به نحو موثری به مبارزه شان ادامه دهند. توانایی مبارزه از فاصله نزدیك، برای یك رزمی كار بزرگترین امتیاز محسوب می شود. اگر دقت كرده باشید دو نفر شخص عادی كه واقعاً با هم درگیر می شوند، در یك لحظه بطور غریزی و ناخودآگاه فاصله بین خود را كم می كنند و بیشتر از ضربات دست استفاده می نمایند. و این امر، در تمام مبارزات حقیقی و آزاد رزمی، طبیعی است. و به همین علت است كه اكثر قهرمانان رزمی‌كاری كه در مسابقات از فاصله دور و به صورت كلاسیك و قراردادی مبارزه كرده و پیروز می شوند، در مبارزات غیرقراردادی و آزاد و همچنین درگیریهای خیابانی، بندرت می توانند حریف خود را مغلوب سازند.
تعداد معدودی از سبكهای رزمی هستند كه مبارزه شان از فاصله نزدیك و بیشتر با استفاده از دفاعها و ضربات دست (كه پیروزی نهایی در یك نبرد حقیقی را تعیین می كند) می باشد. یكی از این رشته ها، سبك «وینگ چون» كونگ فو است كه مبارزات این سبك، اصلی ترین و حقیقی ترین مبارزات رزمی در جهان می باشد، چون در شرایط كاملاً واقعی انجام می‌گیرند. برای نمونه، مبارزات یكی از قهرمانان معروف این رشته را بررسی می‌كنیم: «امین بوز ته په» استاد ارشد سبك وینگ چون و یكی از قهرمانان فعلی در مبارزات آزاد جهانی است. «اِمین» در بیش از 400 مبارزه كاملاً آزاد و خشن (بدون داشتن دستكش، محافظ سر و دیگر تجهیزات ایمنی) شركت نموده و كلیه حریفان خود را معمولاً كمتر از یك دقیقه مغلوب كرده و تا به حال شكست نداشته است. در بین حریفانی كه این استاد وینگ چون شكست داده، نام چند تن از رزمی كاران و اساتید مشهور رشته های مختلف رزمی نیز به چشم می خورد.
راز اصلی موفقیت امین، سرعت زیاد و هوشیاری ذهنی خارق العاده در بكارگیری تكنیكهای دفاعی و تهاجمی دست به صورت هماهنگ است. به نحوی كه وی در نبردهایش با تهور زیادی فاصله خود را با حریف می بندد و با هوشیاری كامل و اغلب با استفاده از ضربات مشت مستقیم و بر هم زدن تعادل حریف، مبارزه را به نفع خود به پایان می برد. (فنونی كه ذكر شد، از تكنیكهای رایج در سبك وینگ چون است) اگر می خواهید قادر شوید در فاصله نزدیك مبارزه كنید، ابتدا باید زیر نظر استادی مجرب، ضربات و دفاعهای دست خود را مهارت بخشید و سپس فنون قفلی و درویی (به زمین انداختن حریف) را بیاموزید. ضمناً از تجهیزات ایمنی نیز حتماً استفاده كنید.

۵-تنفس صحیح و تقویت ششها:
مَثَلی است چینی كه می گوید:«اگر ضربه یك رزمی‌كار فاقد كنترل تنفس باشد، ضربه اش قدرت لازم را نخواهد داشت». رزمی كاری كه به تكنیكهای تنفسی آشنا نباشد و آنها را انجام ندهد، نباید خود را یك رزمی كار واقعی بداند. اگر نگاهی به تمرینات سبكهای رزمی بیندازیم، در تمام آنها تكنیك های كنترل تنفس وجود داشته و اهمیت زیادی دارد. براستی چرا تنفس صحیح برای یك رزمی كار بسیار مهم است؟

اجازه دهید با مثالی ساده، مطلب را روشن تر سازیم: اگر شما از چیزی بترسید و یا نسبت به موضوعی خشمگین شوید، اولین ریتم بدنی تان كه از تعادل خارج می شود، تنفس شماست كه سریع و تند می گردد. حال اگر در این وضعیت بتوانید نفسهای عمیق و شكمی انجام دهید یا به عبارتی تنفسهایتان را كنترل كنید، بسرعت آرام شده و انرژی جسمی و روحیتان تحلیل نمی رود.

پس اگر مایلید طی تمرینات و مبارزه زود خسته نشده و بنیه، قدرت و استقامت زیادی داشته باشید، تمرینات تنفسی را پیوسته انجام دهید. از طریق تمرینات صحیح كنترل تنفس، ابتدا ششها قوی می‌شوند و حین تمرینات طاقت فرسای رزمی كه انرژی بدن رو به اتمام است، این ششهای قوی هستند كه تنفس را خود به خود كنترل كرده و اجازه نمی دهند، رزمی كار خسته و از ادامه فعالیت متوقف شود، بلكه با تنفسهای عمیق و كسب اكسیژن بیشتر، به وی انرژی می بخشند. اینكه می بینید بعضی از هنرجویان رزمی، در نبرد زود خسته شده یا اصطلاحاً «می بُرَند» به خاطر عدم آشنائی شان به تنفس عمیق و اصولی است. نكته دیگر اینكه: یك رزمی كار اساساً باید در حین تنفس كه بدن ضعیف شده و می خواهد انرژی بگیرد، تكنیكهای دفاعی و موقع تخلیه هوا كه بدن قدرت گرفته و میخواهد انرژی را انتقال دهد ضربه بزند.


هیچ وقت از مبارزات تمرینی در باشگاه فرار نکنید (البته اجازه ندارید) و از هر فرصتی برای مبارزه کردن استفاده کنید زیرا تعداد مبارزات زیاد شما باعث موفقیت و اعتماد به نفس شما میشود